De duingebieden rond Egmond en Bergen zijn zeer rustig en de dorpen zijn rijk aan historie.
De vraag is wie het meest geschokt is. Wandelaars zien ineens een vos of het dier zelf op de weg. Wie zal het eerst handelen? Na diep oogcontact verdween de vos rustig in de struiken. Doordeweekse winterochtenden in de Noord-Hollandse Duinen zijn rustig, in ieder geval met wandelaars. Er zijn veel meer dieren. Tussen de duinen en de Sammerpolder liggen drie Egmonden. Je kunt ze alle drie bezoeken in een vrij korte, aangename wandeling.
Egmond-Binnen is het oudste van de drie dorpen. Ergens in de zevende eeuw vestigden vissers een kleine nederzetting aan de kust. De exacte tijd is niet bekend, maar na een tijdje vestigde de monnik Sint Adelbert van Egmond zich hier. Missionarissen staan bekend om hun eenvoud, vriendelijkheid en openheid. Hij stierf rond 740 na Christus en zijn volgelingen bouwden een kapel boven zijn graf. Later werd iets verder landinwaarts een stenen klooster gebouwd en tegen 1300 werd het een belangrijk centrum van gebed, kennis en cultuur. St. Adelbert’s begraafplaats: Adelbertusput, water dat uit de duinen gutst. Aan het begin van de Tachtigjarige Oorlog werden kloosters en kerken in brand gestoken. Het klooster werd pas in 1934 herbouwd.
Op 23 augustus 1935 werd de Sint-Adalbertabdij heropend door de monniken van Oosterhout. Het werd in 1950 tot klooster verheven en is nu enorm uitgebreid. Ook vandaag is het klooster een belangrijk centrum voor gebed en bezinning. Bezoekers zijn welkom op een bijzondere bezinningsdag met de benedictijner monniken van de abdij. De relieken van St. Adalbert zijn nu veilig opgeborgen op het hoogaltaar van het klooster.
Vanaf de bushalte aan de Herenweg gaan we eerst naar het beroemde klooster. De tuin ernaast wordt de “Noordelijke vlindertuin” genoemd omdat het erop gericht is zoveel mogelijk insectensoorten aan te trekken, vooral vlinders. Een prachtig landschap in de zomer. Terug in het dorp steken we de Herenweg over en gaan rechtdoor naar de St. Adelbertusweg. Bij de bocht passeren we de eerste kapel en waar ooit het graf van St. Adalbert stond. Sla ten slotte linksaf richting de duinen.
Wil je ook naar het strand, dan kun je beter direct naar het strand lopen (een kilometer). Direct na het paardenpad gaat u linksaf (volg de rode pijl). Het pad slingert zich een weg door het bos, om na een moment scherp naar links de open zandduinen in te gaan. Veel paden komen samen op de top van de duinen. De route met de rode pijl wijst rechtdoor, maar hier gaan we rechtsaf richting Bergen aan Zee en volgen de wit-rood gemarkeerde paal. Sla rechtsaf bij de Zeeweg. Het werd een bloedbaan. Tenslotte slaat u rechtsaf en na een bocht bereiken we de Egmonder Straatweg. Egmond aan Zee en het strand zijn nu aan de linkerkant. Sla rechtsaf naar de derde Egmond, Egmond aan den Hoef. Steek de weg over langs de bushalte en sla linksaf richting de kerktoren. Sla rechtsaf de Slotlaan in, een van de meest populaire plekken in Egmonders weefgetouwen, de ruïne van Slot Egmond. ’s Avonds worden de indrukwekkende fundamenten van het kasteel verlicht.
Oorspronkelijk bestond het kasteel uit de hoofdstad, de buitenstad en torens. De meeste werden in 1573 door een brand verwoest, maar sommige zijn nog steeds in gebruik. Het laatste stuk werd pas rond 1800 gesloopt. Voorbij de fundamenten van het kasteel staat het beroemdste standbeeld van La Moral, graaf van Egmond, die leefde van 1522 tot 1568. Als edelman was Egmont lid van de Raad van State. Hij sloot zich aan bij kardinaal Antoine Perreno Granville, bisschop van Atrecht, die samen met Willem en de graaf van Hoorn van Oranje (de Grote Drie) de inquisitie in Vlaanderen invoerde.
Lamoraal van Egmond was een fervent katholiek, trouw aan de Spaanse koning en keurde de beeldenstorm af. Toen Alva naar Nederland kwam om de zaken op te lossen, vluchtte Willem van Oranje, maar Lamora van Egmond bleef achter. Alva arresteerde hem echter onmiddellijk en in 1568 werd hij samen met Hoorn onthoofd op de Grote Markt in Brussel.
Het was de bedoeling om hierna via de Sammerpolder terug naar Egmond-Binnen te lopen. Maar dat is in de winter met snijdende wind en de drassige dijken niet zo’n goed idee en we laten het voor deze keer. Maar wie het toch wil proberen: Na het standbeeld de weg oversteken, aan het einde rechts Kromme Hoge Dijk op en direct daarna links naar het Zomerdijkje. Na bijna een kilometer rechtsaf bij het water grasdijk op. Rechtdoor de Heilooër Zeeweg oversteken en daarna het water blijven volgen richting bebouwing van Egmond-Binnen. In het dorp bij het Luilaantje naar links. De weg naar rechts komt weer uit bij de abdij.
.
