Motorboot de Marie Janne – In Memoriam

Al vijftig zomers lang was dit een bekend plaatje, de witte motorboot Mariejanne die, volgeladen met toeristen en vrolijk versierd met vlaggetjes, voor de kust heen en weer voer. Schipper Dieter Broek begon op zijn zeventiende, eerst samen met zijn vader en sinds een kleine twintig jaar als trotse eigenaar van de Mariejanne. Ontelbare keren stak hij met de boot van wal. Kom ook naar het strand van Egmond aan Zee en ervaar het zelf.

Ontelbare keren stak hij met de boot van wal. En elke vaartocht gebeurde er wel iets leuks, aparts of ontroerends. “Ik heb zoveel meegemaakt met die boot, daar kan ik wel een boek over schrijven”, zegt Dieter. “Misschien moet ik dat gewoon een keer doen. Er zijn echt duizenden verhalen en anekdotes over de Mariejanne en haar vaartochten. Hele generaties hebben er mee gevaren. Ik heb nu vaak vaders of zelfs opa’s met kinderen in de boot, die vroeger als kind zelf mee geweest zijn.”

Bovenstaande video heb ik zelf gemaakt omdat mijn zoon dit moest meemaken, het bracht mij persoonlijk een grote glimlach om dit nog een keer te mogen meemaken met mijn Zoon Ryan. Jammer dat het nooit meer terugkomt. Maar aan alles wat goed is komt ook een einde. Gr. Erik Reemst (mijn zoon is dat zeer bewegelijke jochie aan het stuur na een minuut of twee. Die 2 jochies aan het einde van de boot zijn me neefjes.

Anekdotes

Anekdotes over de Mariejanne zijn er genoeg. Dieter haalt de ene na de andere herinnering op. “We voeren een keertje langszij een kotter. De bemanning wilde graag een ijsje, dus wij vol gas naar de kant, vier Magnums gehaald, en weer terug. Kregen we als dank een enorme zak met vers gekookte garnalen en hebben we gezellig met de hele boot garnalen zitten pellen. ” Als Dieter over het strand loopt met zijn megafoon om in twee talen te informeren wie er mee wil varen over “Das schöne Blaue Mer”, is de boot snel vol. “Ooit stapte er als een van de eersten een bloedmooie meid in”, lacht hij. “Daarna zag ik allemaal vaders hun kind bij de hand nemen en zich naar de boot spoeden. Geweldig. We hebben heel veel trouwe gasten, daar zijn zelfs stelletjes bij die allebei als kind in de boot hebben gezeten. Vaak zeggen de mensen: Als de Mariejanne vaart begint de zomer pas. Dat vind ik een reuzencompliment. De boot is ook altijd gevuld met blije gezichten.”

Hulp

Vaste bootsman op de Mariejanne is Cor Blok, een oud-zeeman die beter bekend is als De Daakster. Met de legendarische uitspraak ‘Ik wil je best een keertje helpen’ stapte hij ruim tien jaar geleden op Dieter af. “En sindsdien heeft hij gaan vaart gemist! In al die jaren misschien één of twee keer omdat zijn vrouw jarig was. Daarvoor heb ik ook altijd heel veel steun en hulp gehad van Bernard Harms en Lars van Huis. Samen hebben we duizenden mensen aan boord gehad. Variërend van normale rondvaarten, tot vrijgezellenfeesten, kinderpartijtje sen trouwpartijen. We hebben zelfs een keer de hele schaatskernploeg aan boord gehad, in de tijd van Hein Vergeer en Leo Visser, en we zijn twee keer naar Sail in Amsterdam geweest. Voor een sinterklaasintocht is de boot een keer op een dieplader naar Utrecht geweest. En we hebben mijn vader er mee naar de begraafplaats gebracht. Dat was heel indrukwekkend. De hele boot was gevuld met bloemen en de kist stond in het midden. Mensen weten me zelfs te vinden voor speciale vaarten om de as van een overledene uit te strooien. Ook dat zijn mooie momenten.”

Hoe het begon

Derper Jan Dekker, ook wel bekend als Witte Jan, liet de boot bouwen bij de werf van Kamminga in Wormerveer met het doel er toeristen mee rond te varen. Witte Jan vernoemde de boot naar zijn kinderen Maria en Jan. In de zomer van 1961 maakte de gloednieuwe Mariejanne haar eerste rondvaart. “De eerste jaren maakte Jan er een heel spektakel van om de boot weer uit het water te krijgen, herinnert Dieter zich. “Het is een stalen boot, dus die weegt nogal wat. Jan had wel een kar, maar geen trekker. Dus ’s ochtends reden ze de boot met kar en al te water en duwden dan met wat sterke kerels de boot eraf. ’s Middags als hij weer op de kar moest maakt Jan een heel lang touw aan de boot vast en liep vervolgens met een toeter over het strand om zoveel mogelijk kinderen bij elkaar te krijgen. Op zijn teken trokken de kinderen de boot uit het water en als dank kregen ze allemaal een ijsje. Dat was geweldig. Ik heb zelf als jochie ook nog wel aan dat touw staan te trekken. Overigens zonder te weten dat er een boot aan vastzat. Als je de toeter hoorde rende je naar het touw en daarna kreeg je een ijsje. 

Gewoon begonnen

In 1977 houdt Witte Jan het voor gezien en neemt de vader van Dieter, Arie Broek ofwel Arie Bam, de boot over. Vader en zoon zijn vastbesloten de rondvaarten gaande te houden. Een hele opgave, om naast een fulltime baan de boot in topconditie te houden en vaardagen te maken. “We zijn gewoon begonnen”, herinnert Dieter zich. “Mijn vader had in het begin ook geen trekker, dus we maakten gebruik van dezelfde technieken als Jan. En rekening houden met de branding en de stroming hebben we ook al doende geleerd. Maar we waren altijd heel voorzichtig! En dat ben ik nog steeds. Je moet precies weten wat je doet, dat heb ik van mijn vader geleerd. Het heeft geen zin om je passagiers in gevaar te brengen. Mijn vader en ik hebben altijd veel plezier gehad met de boot, tot hij in 1991 allemaal kwaaltjes kreeg en het hem eigenlijk teveel werd. Toen heb ik besloten om de traditie voort te zetten. Dat jaar heb ik ook de hele boot gereviseerd en een nieuwe trekker gekocht. “

Opgehouden te bestaan

De Moterboot de Marrie Jannie boottocht is na de zomer van 2016 opgehouden te bestaan. We bedanken Kapitein Dieter Broek en verwanten voor de vele mooie jaren. Verder ziet u hier onder een filmpje waar de boot nu heen is en zijn laatste vaartocht met Kapitein Dieter.