Prins Hendrik

Het statige verzorgingshuis Prins Hendrik is deels monument en stamt uit 1937. De oorspronkelijke maritieme sfeer is er bewaard gebleven. Deze vindt u onder andere terug in het eigen museum.

 

Het ligt aan de gezellige Hoofdstraat van Egmond aan Zee en dicht bij zee. Een bushalte staat in de buurt en het centrum van Egmond aan Zee is op loopafstand.

Voorzieningen

Prins Hendrik heeft een receptie en een restaurant. Het restaurant is eveneens bestemd voor 55-plussers uit het dorp. Het restaurant is geopend van 12.00 – 13.30 uur en van 17.00 – 18.30 uur. ​U kunt er ook terecht als u iets te vieren heeft en uw appartement te klein is voor uw gezelschap. U kunt bij ons een ruimte huren en wij kunnen de catering verzorgen. Verder is er een coffee corner annex café, terras, tuin (zowel besloten als open) en een winkeltje. Dan is er een kapper, een pedicure, opticien/audicien, artsenlaboratorium, huisartsenpost, bibliotheek, biljart, fitnessruimte en rolstoel- en rollatoronderhoud. 

 Tehuis voor oud-zeelieden.

 

Dit paleisachtige witte gebouw, was tot het jaar 2000 een nationaal tehuis voor oud-zeelieden compleet met een zeemanscafé dat nog steeds bestaat. Maar de tijd dat de ‘Stichtingmannetjes’ in hun zwarte uniformen op een bankje zaten, is al lang voorbij. Het waren mannen uit het hele land die de zeeën hadden bevaren, van baksmaat tot kapitein en zo bleven ze zich soms ook hier gedragen.

Nu kunnen ook landrotten hier ankeren.  De Prins Hendrik Stichting, dankt zijn naam sinds 1874 aan zijn beschermheer prins Hendrik. Hij was de broer van koning Willem III met de bijnaam ‘Hendrik de Zeevaarder’.

Nieuwbouw
Zelfs het koninklijk huis betaalde vele jaren mee en ook zeevarenden. Als zij straf verdienden aan boord, moesten ze geld in de pot voor de Prins Hendrik Stichting stoppen. In 1937 kwam er nieuwbouw en die is onlangs in stijl uitgebreid.  Het heet nu Zorgcentrum Prins Hendrik maar in het dorp zal het wel altijd ‘de Stichting’ blijven. Een gastvrij gebouw waar je nog volop de sfeer proeft van de zeven zeeën. Bij de receptie is een boekje te koop over de geschiedenis.

Museum Prins Hendrik de Zeevaarder.

Een klein museum, maar zeer de moeite waard. Bezoekers zijn gratis welkom na aanmelding bij de receptie. Daar gaat u dan de stenen trappen op (of u neemt de lift). Een halfronde galerij van gebrandschilderde ramen verbeeldt het leven van de zeeman van de wieg tot het graf. Ook staat er een buste van prins Hendrik.
 
Een trapje hoger ligt een model van een schip en daar is ook het kleine, maar rijke scheepvaartmuseum, genoemd naar de zeevarende prins. Er zijn scheepsmodellen van formaat, maritieme schilderijen, antiquiteiten en curiosa afkomstig van schepen. Veel van de modellen zijn in het verleden gemaakt door bewoners. Ook zijn hier twee oorlogsmonumenten van de koopvaardij ondergebracht ter herdenking van 91 schepen die in de Aziatische wateren zijn vernietigd.
 
 
 

Adres en Openingstijden
Museum Prins Hendrik de Zeevaarder
Zorgcentrum Prins Hendrik Voorstraat 144 Egmond aan Zee
Dagelijks open van 10.00 tot 17.00 uur.
De toegang is gratis, na aanmelden bij de receptie.

Groepsbezoek
Voor afspraak op andere tijden en voor groepen die misschien ook iets willen gebruiken, belt u de receptie,
072 506 1224. Het is ook mogelijk om een korte
rondleiding af te spreken.

Station
Aan de Oostzijde van de Prins Hendrik Stichting, op de hoek van de Pieter Schotmanstraat staat een gebouw met een bijzondere vorm. Het is het vroegere stationnetje. Van 1905 tot 1934 was Egmond aangesloten op het landelijke spoorwegnet. Het ’trammetje’ zoals het werd genoemd, bracht Egmonders naar hun werk in Alkmaar en duizenden toeristen en koloniekinderen naar hier. Nu is er een bushalte vlakbij.

Eerste Egmondsche lunchroom
Tegenover de Prins Hendrik Stichting staat een café in maritieme sfeer. In het begin van de vorige eeuw, toen hier veel reizigers arriveerden, was dit de “Eerste Egmondsche lunchroom”. Iets meer naar het oosten staan tegenover het stationnetje nog de voormalige spoorhuizen van werknemers van het spoor. Nog iets verder is het vissersmonument. Als U toch in de Kerkstraat bent, kijk dan ook even naar de prachtige R.K. Kerk. Bescheiden van afmeting want in dit dorp zijn de oudkatholieken in de meerderheid.

Vissersmonument

Vijfennegentig namen
Het vissersmonument uit 1922 staat op een duintje bij de ingang van Egmond aan Zee. Twee duintrappen leiden er naar toe.

Op het monument zien we de namen van 95 vissers, drie vrouwen in de rouw, de afbeelding van een logger en een trawler en een tekst:

“het zwaar geteisterde Egmond – aan zijne zonen – in vreedzamen arbeid ter zee gebleven ten gevolge van den oorlog van 1914”.

U ziet hier ook welke namen bij de oorspronkelijke Derpers veel voorkomen zoals Visser, Wijker, Buis, Blok, Zwart, Groen, Glas, Krab, Conijn, Konijn, de Groot, Prins, van Duin, Schol, Schong, Hopman, Stam, Dekker, de Jong, van Pel. Het jongste slachtoffer was de dertienjarige C. Smit.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/3″][vc_column_text]Mijnen
Een afschuwelijke ramp is dit geweest voor het kleine dorp Egmond aan Zee in en na de eerste wereldoorlog. De vissers moeten dan voor hun broodwinning wel uitvaren, maar overal drijven losgeraakte mijnen en dat wordt veel scheepsbemanningen noodlottig. De thuisblijvers zitten soms maanden lang in onzekerheid. Telkens als de pastoor zich door het dorp begeeft, gaat er een huiver door de straatjes.

Wie gaat deze keer de doodstijding krijgen? Daarvoor bestaat een gezegde: ‘de vis wordt duur betaald’. Aan de vooravond van de jaarlijkse visserijdag in juni worden de vissers herdacht die op zee zijn gebleven. Het werkelijk aantal slachtoffers is hoger dan 95. Sommigen zijn om de een of andere reden niet op het monument vermeld en anderen woonden in IJmuiden, maar hadden hier nog wel familie.

Grafsteen Jaepie Jaepie
Iets meer naar het Oosten is het monument van de tweede wereldoorlog en even verder is het kerkhof. Door het hek kunt  u links de grijze grafsteen zien van Jacob Glas, de bekende bootsman van de roeireddingboot: Jaepie Jaepie. Zijn standbeeld staat bij de hoofd strandafgang ofwel zoals de Egmonders het noemen: ‘Op de werf’

 

71